Wake -up call
Voor veel vrouwen komt er een moment waarop het systeem zegt: tot hier en niet verder. Soms door een burn-out, soms door de overgang (die er vaak op lijkt), of een periode van extreme vermoeidheid en stress. Ik heb er zelf ook twee keer dicht tegenaan gezeten. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen? Jawel dus — Met een eigen zaak, een jong gezin en de overgang die door mij heen raasde, heb ik lang op pure wilskracht gedraaid. Ik bleef doorgaan, pleasen, mijn grenzen volledig kwijt. Ik stond in overdrive: mijn hoofd altijd “aan”, mijn lijf gespannen. En het bizarre was: zelfs toen ik voelde dat ik opbrandde, kon ik niet meer stoppen. Alsof ik de uitknop kwijt was. Je maakt uren, maar de scherpte en productiviteit zijn weg. Je bent druk, maar je komt niet verder. Dat heeft gevolgen voor je hele zijn én je omgeving.
Wat ik in mezelf en bij zóveel vrouwen zie, is dit: we leren niet hoe je op tijd stopt. Hoe je grenzen voelt en bewaakt. Hoe je je eigen behoeften serieus neemt. We leren vooral om sterk te zijn, door te gaan en alles te regelen. Tot het niet meer gaat. En dat moment — hoe pijnlijk ook — is een wake-up call. Ik denk weleens gekscherend: diagnose burn-out? Gefeliciteerd, want nu gaat er eindelijk iets veranderen. Natuurlijk zeg je dat niet hardop, want middenin die storm wil je dat niet horen.
Toch is dat wat er gebeurt: je wordt gedwongen eerlijk naar jezelf te kijken en te onderzoeken hóe je hier bent gekomen. Patronen als pleasen, perfectionisme, jezelf wegcijferen. Mechanismen die ooit hielpen, maar je uiteindelijk breken. En precies dát is de kans: een wake-up call. Een uitnodiging om het anders te gaan doen. Om opnieuw te leren luisteren naar je lijf, je emoties en je grenzen. Dat is geen makkelijke weg. Het schuurt, het kost energie, en je moet automatisme af leren. Vergelijk het met een langspeelplaat waarvan de groef zo diep is dat de naald blijft hangen. Pas als je dat doorziet, kun je iets nieuws aanleren. En dat vraagt nieuwsgierigheid, lef en oefening — met vallen en opstaan. Maar bijna altijd zie ik hetzelfde gebeuren: vrouwen die dit proces aangaan, ontdekken nieuwe kracht. Ze leren zichzelf beter kennen. Ze worden eerlijker, zachter én steviger. Wake-up betekent niet dat je hebt gefaald. Het betekent dat er iets in jou aandacht vraagt. Als je bereid bent te luisteren, kan dit het begin zijn van een gezonder en rijker leven.
